Zum 175. Geburtstag des Amsterdammer Zoos Artis ein (stilles) Gedicht von Nescio:
Ik zit op een bank in Artis,
Er was niemand meer, 't was er zoo stil
en de bladeren van de boomen ritselden.
In de verte kraakte 't grind,
ergens werd een emmer neergezet op een houten vloer,
ik hoorde 't, maar zag 't niet.
Nescio, Eerste Ontroering (over een herinnering uit 1897)
hi,
AntwortenLöschenHet is mooi geworden, en wat is het toch anders dan toen ik voor de eerste keer je blog bezocht.
houten vloer
Hi John, bedankt voor jou positief commentaar. Ik hoop dat je nog vaak langskomt en iets interessants vindt.
Löschen